ميو اينوزيتول ۱۰۴۷۳۱ myo-Inositol

 

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

مشخصات ميو اينوزيتول ۱۰۴۷۳۱ myo-Inositol
نام اصلی محصول	myo-Inositol
نام‌های مشابه (synonyms)	myo-Inositol, Hexahydroxycyclohexane, Cyclohexanehexol, meso-Inositol, Myo-Inosit
CAS	۸۷-۸۹-۸
شماره کاتالوگ	۱۰۴۷۳۱
دمای مناسب نگهداری	کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد
جرم ملکولی	۱۸۰٫۱۶ g/mol
فرمول شیمیایی	C6H12O6

کاتالوگ محصولات Merck

برای مشاهده سایر محصولات Sigma Aldrich کلیک کنید

 

ميو اينوزيتول ۱۰۴۷۳۱ myo-Inositol چیست

اینوزیتول که میو اینوزیتول، دی-کایرو-اینوزیتول یا هگزافسفات (IP6) نیز نامیده می شود، نقش مهمی در رشد سلولی بدن ایفا می کند. اگرچه اینوزیتول قبلاً به عنوان ویتامین B8 شناخته می شد، اما اینوزیتول در واقع یک ویتامین نیست، بلکه نوعی قند است که به بدن در پردازش انسولین کمک می کند. این ماده یک قند کربوسیکلیک است که در مغز و سایر بافت های پستانداران فراوان است. میو اینوزیتول واسطه انتقال سیگنال سلولی در پاسخ به انواع هورمون‌ها، انتقال‌دهنده‌های عصبی و فاکتورهای رشد است و در تنظیم اسمزی شرکت می‌کند. در مورد تنظیم اسمز، در اکثر سلول های پستانداران، غلظت درون سلولی میو اینوزیتول ۵ تا ۵۰۰ برابر بیشتر از غلظت خارج سلولی است.

اینوزیتول یک الکل قندی با نصف شیرینی ساکارز (شکر سفره) است. کلیه انسان حدود دو گرم در روز از این ماده شیمیایی تولید می کند. بافت‌های دیگر نیز آن را سنتز می‌کنند اما بیشترین غلظت آن در مغز است، جایی که نقش مهمی در ساخت سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی و اتصال برخی هورمون‌های استروئیدی به گیرنده‌های آن‌ها دارد.

اینوزیتول به عنوان یک مکمل غذایی در درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) ترویج داده می شود. با این حال، تنها شواهدی از کیفیت بسیار پایین برای اثربخشی آن در افزایش باروری برای IVF در زنان مبتلا به PCOS وجود دارد.

 

ایزومرها و ساختار

میو اینوزیتول شکل بیولوژیکی مهم سیکلوهگزان-۱،۲،۳،۴،۵،۶-هگزول (cyclohexane-1,2,3,4,5,6-hexol) است. این یک ترکیب مزو است، به این معنی که از نظر نوری غیر فعال است زیرا دارای صفحه تقارن است. قبلاً مزو اینوزیتول نامیده می شد، اما به دلیل وجود مزو ایزومرهای دیگر، میو اینوزیتول اکنون نام ترجیحی است. علاوه بر میو اینوزیتول، سایر استریو ایزومرهای طبیعی دیگر اسکیلو-، موکو-، دی-کایرو-، ال-کایرو- و نئو-اینوزیتول هستند، اگرچه در طبیعت در مقادیر کم وجود دارند. ایزومرهای ممکن دیگر آلو-، اپی- و سیس-اینوزیتول هستند. همانطور که از نام آنها مشخص است، L-chiro inositol و D-chiro inositol تنها جفت انانتیومرها (اشکال تصویر آینه ای) هستند. بقیه ترکیبات مزو هستند.

ایزومر میو اینوزیتول در پایدارترین شکل خود، ترکیب صندلی را به خود می گیرد، که حداکثر تعداد هیدروکسیل ها را به موقعیت استوایی می برد، جایی که آنها در دورترین فاصله از یکدیگر قرار دارند. در این ترکیب، ایزومر میو طبیعی ساختاری دارد که در آن پنج تا از شش هیدروکسیل (اول، سوم، چهارم، پنجم و ششم) استوایی هستند، در حالی که گروه هیدروکسیل دوم محوری است.

بیوسنتز میو اینوزیتول

در انسان، myo-Inositol به صورت de novo سنتز می شود، اما D-chiro-inositol سنتز نمی شود. میو اینوزیتول از گلوکز ۶-فسفات (G6P) در دو مرحله سنتز می شود. ابتدا، G6P توسط یک آنزیم اینوزیتول-۳-فسفات سنتاز (به عنوان مثال، ISYNA1) به میو-اینوزیتول ۱-فسفات ایزومریزه می شود، که سپس توسط یک آنزیم مونوفسفاتاز اینوزیتول (مثلا IMPA1) دفسفریله می شود تا میو اینوزیتول آزاد ایجاد کند. در انسان، بیشتر اینوزیتول در کلیه ها و به دنبال آن بیضه ها در مقادیر چند گرم در روز سنتز می شود.

در سطح محیطی، میو اینوزیتول توسط یک اپی مراز خاص به D-chiro-inositol تبدیل می شود. تنها بخش کوچکی از میو اینوزیتول به D-chiro-اینوزیتول تبدیل می‌شود. فعالیت این اپی مراز وابسته به انسولین است و در صورت وجود مقاومت به انسولین باعث کاهش D-chiro-اینوزیتول در ماهیچه، چربی و کبد می شود. D-chiro-inositol تبدیل تستوسترون به استروژن را کاهش می دهد و در نتیجه باعث افزایش سطح تستوسترون و بدتر شدن PCOS می شود.

 

برای دیدن سایر قندها و ویتامین‌ها کلیک کنید:

. ساکارز ۱۰۰۸۹۲

.  ساکارز ۱۰۷۶۵۳

. آسکوربیک اسید (ویتامین C)

. نیاسین آمید (ویتامین B3)

. ویتامین D3

. ویتامین A پالمیتات